Nu ben ik!

/Groep 5 & 6

print
Favorite

Het verhaal

De mensen van de Wayaogroep, die aan het Malawimeer wonen, zeggen dat alle vogels er in het begin hetzelfde uitzagen: helemaal grauw. Toen de vogels ontdekten dat de wereld om hen heen vol kleuren was, werden ze ontevreden. Waarom zijn wij zo saai, dachten ze. Ze besloten het aan de god Mulungu te vragen. ‘Wilt u ons net zo mooi schilderen als de bloemen en de vlinders?’ vroegen ze. Mulungu ging midden in de kring met vogels zitten, op een klein krukje. Aan zijn voeten zette hij potjesverf in alle kleuren van de regenboog. De eerste vogel die mocht komen, een bisschopsvink, sprong op zijn knie. Mulungu doopte zijn verfkwast in het zwarte potje voor het lijfje. Toen nam hij een beetje vuurrode verf en daarmee beschilderde hij de vleugels. Trots liep de bisschopsvink langs de rijwachtende vogels om zijn gekleurde veren te laten zien.

 

Als tweede was de Böhms bijeneter aan de beurt. Hij kreeg een verenkleed van groen en oranje, en met zijn snavel streek hij daar verguld van trots overheen. Mulungu riep de derde vogel bij zich. Nu doopte hij zijn kwast in een potje met gele verf. Over het geel schilderde hij oranje spikkeltjes, en daar stond de gespikkelde grijskopelfmonarchte stralen. Alle vogels wachtten op hun beurt en een voor een mochten ze op Mulungu ’s knie springen. Maar er was één vogel die de hele tijd ongeduldig op en neer wipte. Het was Che Mlanda. Iedereen kende hem, omdat hij altijd luid zat te kwetteren. Hij stond te popelen om ook die mooie kleuren te krijgen. ‘Nu ben ik! Nu ben ik!’ zeurde hij almaar door.

 

‘Even geduld, Che Mlanda’, zei Mulungu dan, en riep eerst een andere vogel bij zich. Che Mlanda had helemaal geen geduld. Hij bleef maar kwetteren en probeerde steeds voor te dringen. Uiteindelijk kreeg Mulungu er genoeg van. Hij zette de steltloper die op zijn knie zat, op de grond. Het arme dier was nog lang niet klaar en alleen zijn poten en vleugels waren nog maar geverfd (daarom is desteltloper wit met rode poten en heeft hij nog steeds zwarte vleugels).‘Goed dan, jij je zin,’ zei Mulungu tegen Che Mlanda en nam hem op zijn knie. De vogel voelde zichheerlijk belangrijk, maar de god smeerde het kleine vogeltje snel in met grauwbruine verf en zette hemweer op de grond. Beduusd hipte het beestje de bosjes in en hield zowaar een tijdje zijn snavel. Zo komt het dat veel Afrikaanse vogels prachtige kleuren hebben, maar Che Mlanda een grauwverenkleed heeft. Het is nog wel een grote herrieschopper, en als je goed luistert, hoor je hem nogsteeds naar Mulungu roepen:‘Nu ben ik! Nu ben ik!

Kijken

Verhaal met geluiden

Luisteren

Verhaal met geluiden

Bewegen

Transformen met muziek

Improviseren

(On)geduldig

Theatermaken

‘Vogelspotters’

Reflecteren

'Kijkvragen'

Competenties

Taal en Spel

  • De leerling maakt kennis met nieuwe onderwerpen uit wereldoriëntatie en kunst: andere landen (Malawi).

Spelen

  • De leerling kan samenspelen: rekening houden met klasgenoten, inspelen en reageren op elkaar binnen het spel.
  • De leerling kan spanning van een scène vasthouden en spelen.

Bewegen

  • De leerling kan bewegen in grotere groepen en/of met de hele klas.

Details

Groep

Groep 5 & 6

Domeinen

Thema

Vogels; Schilderen; Regels; Creëren; Geduld; Groepen; Malawi